Soa-informatie

Seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's), zijn ziekten die worden doorgegeven via de uitwisseling van lichaamsvloeistoffen tijdens het vrijen.

Play Video

Iedereen die seksueel actief is, kan een soa krijgen. Soa’s komen vooral voor bij mensen die vaak van partner veranderen of geen barrièremethode, zoals een condoom of beflapje, gebruiken tijdens het vrijen.

Soa's kunnen op de volgende manieren worden overgedragen:

orale seks (zowel geven als ontvangen aan mensen van alle geslachten)
penetratieve vaginale seks
penetratieve anale seks.

Sommige soa's kunnen op andere manieren worden overgedragen. Hieronder kunt u daar meer informatie over vinden.

Soa's worden niet verspreid door te zoenen, knuffelen, zwemmen in een zwembad, op wc-brillen te zitten, baden, of door handdoeken, kopjes, borden of bestek te delen.

Vervolgens moet de pagina de volgende pictogramkoppelingen hebben:

Testen & Behandelen

De enige manier om zeker te weten of u een soa heeft, is door te testen.

Regelmatig testen is een essentieel onderdeel van een goede seksuele gezondheid en zorgt ervoor dat u uw soa-status kent en helpt bij vroege detectie en behandeling. Regelmatig testen verkleint ook de kans dat u onbewust een soa doorgeeft aan een partner of partners.

Redenen om te testen kunnen zijn:

als u symptomen hebt die kunnen wijzen op een soa
voordat u onbeschermde seks heeft met een nieuwe partner
als uw condoom scheurt terwijl u aan het vrijen bent
wanneer een seksuele partner vertelt dat ze een soa hebben
u bent zwanger, bent van plan zwanger te worden of probeert zwanger te worden
elke drie maanden, als u regelmatig onbeschermde seks hebt met nieuwe of meerdere partners, vooral als u seks hebt onder invloed van drugs of alcohol
routinematig, zelfs als u in een monogame langdurige relatie zit, is het verstandig om zeker te weten dat u geen soa heeft.

In België kunt u steeds bij uw huisarts terecht voor vragen in verband met uw seksuele gezondheid en/of testen op soa's. Daarnaast is het ook mogelijk om u anoniem te laten testen in gespecialiseerde centra in Antwerpen (ITG helpcenter – Kronenburgstraat 43, 2000 Antwerpen) of in Brussel (S-Clinic – Campus César De Paepe - Cellebroersstraat 13 1000 Brussel). Voor meer informatie kunt u deze site bezoeken.

In Nederland kunt u het beste terecht bij uw huisarts of GGD, voor vragen in verband met uw seksuele gezondheid en/of testen op soa’s. Soa testen bij de GGD zijn altijd anoniem. Wel houdt de GGD bij waar u voor komt, welke testen u doet en wat de uitslag hiervan is. Dit is echter niet gekoppeld aan uw naam of andere persoonlijke informatie. De huisarts wordt zonder uw toestemming ook nooit gecontacteerd. Voor meer informatie kunt u deze site bezoeken.

Veilig vrijen

Condooms

Condooms zijn de enige vorm van anticonceptie die ook soa-overdracht voorkomen.

Het gebruik van condooms op een penis of penetrerend seksspeeltje, elke keer dat u vaginale, anale of orale seks hebt, zal het risico op het krijgen of doorgeven van soa's aanzienlijk verminderen.

Enkele voorbeelden van verschillende soorten condooms die beschikbaar zijn:

latex, plastic of lamsvel
gesmeerd of niet-gesmeerd
spermicide-gecoat
maten small, normaal, large, XL en king-Size
getextureerd (geribbeld, enz.)
gearomatiseerd of met smaak
glow-In-The-Dark Condooms
verwarmende of verkoelende condooms
extra dun
extra dik /met vertragende werking (kan worden gebruikt om het gevoel te verminderen of de ejaculatie uit te stellen)
verschillende kleuren, extra stimulerend, tintelend enz.

Condoms

Klik hier voor een video over het omdoen van een condoom.

Alle condooms met de EU- en UK-keurmerken zijn even veilig; duurdere merken betekenen niet dat condooms veiliger zijn.

Pessarium/Interne Condooms

Pessariums, vrouwencondooms of femidoms, zijn condooms die zijn ontworpen om in een vagina te gebruiken. Deze zijn er in latex of latexvrije vorm.

Klik hier voor een video over het gebruik van een pessarium/inwendig condoom.

Beflapjes

Beflapjes zijn een luchtdicht vierkant, van latex of niet-latex materiaal, dat is ontworpen om over de mond te passen. Beflapjes fungeren als een barrière tussen een mond en een vagina of anus en helpen daarom soa-overdracht te voorkomen.

Dental dam

Een condoom kan ook in de lengte worden opengesneden om als een beflapje te fungeren.

Dental dam

Chlamydia

Algemene informatie

Chlamydia is de meest voorkomende bacteriële soa.

Chlamydia kan worden overgedragen via penetratieve vaginale seks, penetratieve anale seks, orale seks, het delen van seksspeeltjes, wederzijdse masturbatie en van moeder op baby tijdens de bevalling.

Chlamydia kan ook worden doorgegeven aan de ogen als geïnfecteerde genitale lichaamsvloeistof (vaginale afscheiding of sperma) erin terechtkomt. Dit gebeurt meestal van moeder op baby tijdens de bevalling als een onbehandelde Chlamydia-infectie aanwezig is.

Chlamydia kan aanzienlijke gevolgen hebben op lange termijn, als het onbehandeld blijft. Het belangrijkste is dat het kan leiden tot vruchtbaarheids- en reproductieve problemen, bij alle geslachten. Het kan ook resulteren in chronische bekkenontsteking en pijn, of chronische testiculaire ontsteking en pijn.

Symptomen

Veel mensen met Chlamydia (tot 70%) hebben geen symptomen.

Als u symptomen ontwikkelt, kunt u het volgende ervaren:

pijn bij het plassen
ongewone afscheiding uit de vagina, penis of anus
pijn in de onderbuik
bloeden na seks en bloeden tussen de menstruaties
pijn en zwelling in de testikels.

Testen en behandeling

Testen op Chlamydia

Als u een arts of verpleegkundige bezoekt, of een soa- testkit thuis bestelt, wordt u gevraagd een urinemonster te verstrekken of een vaginaal uitstrijkje te doen. In sommige gevallen zal getraind personeel een vaginaal wattenstaafje nemen en het uitstrijkje voor u doen. Dit duurt slechts een paar seconden en is niet pijnlijk, hoewel u misschien wel een beetje ongemak voelt voor een zeer korte periode.

Behandeling van Chlamydia

Chlamydia kan worden behandeld met een antibioticakuur en het is belangrijk dat u de gehele kuur afmaakt. Een arts of verpleegkundige zal u uw behandeling uitleggen en vertellen hoe u verdere infecties in de toekomst kunt voorkomen. Vertel het hen als u denkt dat u zwanger bent, omdat dit van invloed kan zijn op het type antibioticum dat wordt gegeven.

Complicaties op lange termijn

Als chlamydia niet wordt behandeld, kan het zich soms verspreiden en mogelijk ernstige problemen veroorzaken, waaronder:

Pelvic inflammatory disease (PID)

Chlamydia kan zich verspreiden naar de baarmoeder, eierstokken of eileiders. Dit kan een aandoening veroorzaken die pelvic inflammatory disease (PID) wordt genoemd.

PID kan verschillende ernstige problemen veroorzaken, zoals:

moeite met zwanger worden of onvruchtbaarheid
aanhoudende (chronische) bekkenpijn
een verhoogd risico op buitenbaarmoederlijke zwangerschap (waarbij een bevruchte eicel zich buiten de baarmoeder implanteert).

PID wordt meestal behandeld met een antibioticakuur van 2 weken. Het risico op het krijgen van problemen, zoals onvruchtbaarheid, is lager als het vroeg wordt behandeld. Het is daarom belangrijk om zo snel mogelijk medisch advies te zoeken als u symptomen heeft.

De symptomen van PID zijn over het algemeen:

buikpijn
koorts (>38 graden)
algehele malaise
ongewone vaginale afscheiding
pijn tijdens het vrijen.

Zwangerschapscomplicaties

Als u chlamydia hebt die niet wordt behandeld terwijl u zwanger bent, is er een kans dat u de infectie kunt doorgeven aan uw baby. Als dit gebeurt, kan uw baby een ooginfectie (conjunctivitis) en longinfectie (longontsteking) ontwikkelen.

Als uw baby symptomen van deze aandoeningen heeft, kan uw verloskundige of huisarts een test uitvoeren om te controleren op chlamydia en kunnen antibiotica worden gebruikt om de infectie te behandelen.

Onbehandelde chlamydia tijdens de zwangerschap kan ook het risico op problemen zoals, vroeggeboorte (geboorte voor 37 weken zwangerschap) en een laag geboortegewicht, verhogen.

Ontsteking van de testikels

Chlamydia kan zich verspreiden naar de testikels en bijballen, waardoor ze pijnlijk en gezwollen worden. Dit staat bekend als epididymitis of epididymo-orchitis. Dit is zeer zeldzaam.

De ontsteking wordt meestal behandeld met antibiotica. Als het niet wordt behandeld, is er een mogelijkheid dat het uw vruchtbaarheid kan beïnvloeden.

Reactieve artritis

Chlamydia is de meest voorkomende oorzaak van seksueel verworven reactieve artritis (SARA). Dit is wanneer uw gewrichten, ogen of urethra (urinebuis) ontstoken raken, meestal binnen de eerste paar weken na het krijgen van chlamydia.

Er is momenteel geen remedie voor SARA, maar de meeste mensen worden binnen een paar maanden beter. In de tussentijd kan behandeling met niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), zoals ibuprofen, de symptomen helpen verlichten.

Meer informatie

Gonorroe

Algemene informatie

Gonorroe is de tweede meest voorkomende bacteriële seksueel overdraagbare aandoening, met percentages die momenteel toenemen. De bacteriën die gonorroe veroorzaken, worden voornamelijk aangetroffen in afscheiding uit de penis en in vaginaal vocht, hoewel ze ook in de anus of achterkant van de keel te vinden zijn.

De bacteriën kunnen de ingang van de baarmoeder (baarmoederhals), de urinebuis (urethra), het rectum en, minder vaak, de keel of ogen infecteren.

Gonorroe kan worden overgedragen via onbeschermde penetratieve vaginale seks, penetratieve anale seks, orale seks, het delen van seksspeeltjes, wederzijdse masturbatie en van moeder op baby tijdens de bevalling.

Zonder behandeling kan gonorroe permanente blindheid veroorzaken bij een pasgeboren baby.

Symptomen

Gonorroe kan asymptomatisch zijn bij maximaal 10% van de mannen en 80% van de vrouwen.

Typische symptomen van gonorroe zijn een dikke groene of gele afscheiding uit de vagina of penis, pijn bij het plassen en, bij vrouwen, bloedingen tussen de menstruaties door.

Testen en behandeling

Testen op Gonorroe

Als u een arts of verpleegundige bezoekt, wordt u gevraagd om een urinemonster te verstrekken of om een vaginaal uitstrijkje te doen. Soms doet de arts of verpleegkundige dit voor u. Dit duurt slechts een paar seconden en is niet pijnlijk, hoewel u misschien een beetje ongemak voelt voor een zeer korte periode.

Behandeling voor Gonorroe

Gonorroe wordt behandeld met een enkele antibiotica-injectie, meestal toegediend in uw zitvlak. Medewerkers zullen uw behandeling uitleggen en hoe u verdere infecties in de toekomst kunt voorkomen. Vertel het als u denkt dat u zwanger bent, omdat dit van invloed kan zijn op het type antibioticum dat wordt gegeven.

Meer informatie:

Syfilis

Algemene informatie

Syfilis wordt voornamelijk verspreid door nauw contact met een geïnfecteerde wond tijdens onbeschermde vaginale, orale of anale geslachtsgemeenschap of ander genitaal contact met een geïnfecteerde partner.

Het kan ook worden overgedragen als u uzelf injecteert met drugs en u naalden deelt met iemand die besmet is, of via bloedtransfusies in delen van de wereld waar bloed niet wordt getest op syfilis.

Syfilis is vooral schadelijk bij zwangere vrouwen waar infectie een miskraam, doodgeboorte of foetale afwijking kan veroorzaken. Een zwangere vrouw met infectieuze syfilis kan de infectie doorgeven aan haar foetus via de placenta of tijdens de geboorte.

Symptomen

Vaak zal iemand met Syfilis geen symptomen hebben, maar kan deze wel de infectie overbrengen.

Er zijn meestal drie stadia van infectie:

Stadium 1- Primaire infectie

Symptomen (2-6 weken na infectie) kunnen zijn:

kleine, pijnloze zweren of zweren die meestal op de penis, vagina of rond de anus verschijnen, maar ook op andere plaatsen, zoals de mond, kunnen voorkomen
kleine zwellingen (vergelijkbaar met genitale wratten) die zich kunnen ontwikkelen op de vulva bij vrouwen of rond de anus bij zowel mannen als vrouwen.

Stadium 2- Secundaire infectie

Symptomen (6 weken tot zes maanden na infectie) kunnen zijn:

een vlekkerige, rode uitslag die vaak de handpalmen of voetzolen aantast
witte vlekken in de mond
vermoeidheid, hoofdpijn, gewrichtspijnen, een hoge temperatuur (koorts) en gezwollen klieren in uw nek, liezen of oksels.

Stadium 3- Tertiaire infectie of late syfilis

Als het jarenlang onbehandeld blijft, kan syfilis zich verspreiden naar de hersenen of andere delen van het lichaam en ernstige problemen op de lange termijn veroorzaken.

late syfilis treedt vier of meer jaar na een onbehandelde primaire infectie op
vomplicaties kunnen optreden aan het hart, de luchtwegen of het centrale zenuwstelsel.

Testen en behandeling

Testen op syfilis

De test voor syfilis omvat meestal een bloedtest. Als er zweren aanwezig zijn, kan er een vochtmonster van eventuele zweren worden genomen met behulp van een wattenstaafje.

Soms kan er een vingerspeldpriktest gedaan worden, die direct aangeeft of er Syfilis aanwezig is.

Behandeling voor syfilis

Alle stadia van Syfilis kunnen worden behandeld.

Syfilis wordt meestal behandeld met:

een injectie van antibiotica in uw zitvlak
een antibioticakuur via tabletten, als u de injectie niet kunt krijgen.

Meer informatie

Herpes

Algemene informatie

Genitale herpes (Herpes Simplex Virus 2, of HSV-2) is een virale soa die kan worden doorgegeven via vaginale, anale en orale seks, evenals via huid-op-huidcontact met een geïnfecteerd gebied, zoals via de vingers.

Genitale herpes is zeer besmettelijk tijdens een uitbraak - die duurt van het tintelende of jeukende gevoel dat voorafgaat aan het verschijnen van zweren of blaren, tot wanneer de zweren volledig zijn gescheurd en genezen.

U kunt nog steeds genitale herpes doorgeven als u geen symptomen heeft, hoewel het veel minder waarschijnlijk is.

Symptomen

Veel mensen met genitale herpes dragen het virus, maar hebben geen symptomen.

Andere personen hebben een of meer "uitbraken", wat betekent dat ze gedurende een periode symptomen ervaren en vervolgens terugkeren naar het hebben van geen symptomen, hetzij permanent of met tussenpozen.

Uitbraken kunnen resulteren in:

kleine, pijnlijke blaren die barsten. Deze laten vervolgens rode, open zweren achter rond uw geslachtsdeel, anus, dijen of zitvlak
tintelingen, een branderig gevoel of jeuk rond uw geslachtsdelen
moeite met plassen
pijn bij het plassen
ongewone afscheiding uit de vagina of penis.

De eerste uitbraken zijn meestal het ernstigst. Personen die terugkerende herpesuitbraken ervaren, melden vaak een tintelend of branderig gevoel rond het genitale gebied gedurende een paar dagen, voorafgaand aan een uitbraak.

Uitbraken kunnen worden veroorzaakt door ziekte, stress, tijdens de menstruatie, tijdens een operatie aan uw genitale gebied of wanneer het immuunsysteem verzwakt is (bijvoorbeeld tijdens chemotherapie). Andere triggers kunnen blootstelling aan UV-licht, wrijving in het genitale gebied, strakke kleding, roken of het drinken van alcohol zijn.

Testen en behandeling

Testen op genitale herpes

Herpes wordt niet routinematig getest als onderdeel van een seksuele gezondheidsscreening.

De meeste beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg zullen alleen testen op genitale herpes als een uitbraak wordt vermoed.

Als een uitbraak wordt vermoed, zal een arts of verpleegkundige een klein wattenstaafje nemen om de vloeistof van een van uw zweren of blaren te verzamelen. Dit wordt naar een laboratorium gestuurd om te testen.

Na verloop van tijd komen uitbraken meestal minder vaak voor en zijn ze minder ernstig. Sommige mensen hebben nooit uitbraken.

Behandeling voor genitale herpes

Veel herpesuitbraken zullen vanzelf verdwijnen.

In sommige gevallen, om de duur of ernst van een uitbraak te verminderen, zal het volgende worden voorgeschreven:

antivirale geneesmiddelen om te voorkomen dat de symptomen erger worden – u dient binnen 5 dagen nadat de symptomen verschijnen te beginnen met het innemen van dit middel
crème voor de pijn

sommige mensen die meer dan 6 uitbraken in een jaar hebben, kunnen baat hebben bij het nemen van antivirale geneesmiddelen gedurende 6 tot 12 maanden.

Genitale herpes en zwangerschap

Vrouwen die herpes hebben vóór de zwangerschap hebben over het algemeen gezonde zwangerschappen en zijn in staat om vaginale bevallingen te hebben. Een keizersnede kan geïndiceerd zijn als een actieve uitbraak wordt vermoed op het moment van bevallen.

Het hebben van genitale herpes tijdens de zwangerschap kan ook betekenen dat uw baby neonatale herpes kan ontwikkelen, wat een ernstige ziekte is die fataal kan zijn. De meeste baby's herstellen echter met antivirale behandeling.

Het risico is het hoogst wanneer herpes zich voor het eerst presenteert tijdens de zwangerschap en is veel lager als u eerder een uitbraak heeft gehad.

U kunt een antivirale behandeling aangeboden krijgen tijdens de zwangerschap:

om uitbraken tijdens de zwangerschap te behandelen
vanaf 36 weken om de kans op een uitbraak tijdens de geboorte te verkleinen
vanaf de diagnose tot de geboorte, als u voor het eerst herpes krijgt na 28 weken zwangerschap.

Genitale Herpes VS. Orale herpes

Orale herpes en genitale herpes worden veroorzaakt door twee enigszins verschillende maar grotendeels vergelijkbare virussen: respectievelijk herpes simplex 1 (HSV-1) en herpes simplex 2 (HSV-2).

Beide virussen kunnen zweren veroorzaken in uw vulva, vagina, baarmoederhals, anus, penis, scrotum, zitvlak , dijen, lippen, mond, keel en soms uw ogen.

Over het algemeen heeft HSV-1 echter de neiging om orale of gezichtsuitbraken te veroorzaken, en HSV-2 heeft de neiging om genitale uitbraken te veroorzaken.

HSV-1 kan worden overgedragen op de geslachtsorganen, meestal via orale seks. HSV-1-uitbraken zijn meestal minder ernstig, zelfs als ze zich op de geslachtsorganen presenteren. Het is ongebruikelijk dat HSV-2 wordt overgedragen van het genitale gebied naar het orale gebied, hoewel het niet onmogelijk is.

Meer informatie

Genitale wratten (HPV)

Algemene informatie

HPV is de naam die wordt gegeven aan een groep virussen. Er zijn meer dan 100 vormen van HPV, waarvan er vier genitale wratten kunnen veroorzaken.

HPV heeft de neiging om de keel, mond of genitale gebied te beïnvloeden. Het is gemakkelijk overdraagbaar via:

huid-op-huidcontact in het genitale gebied
vaginale, anale of orale seks
het delen van seksspeeltjes
wederzijdse masturbatie.

Symptomen

Veel mensen met HPV zijn zich er niet van bewust dat ze besmet zijn omdat ze geen symptomen hebben.

Wanneer genitale wratten aanwezig zijn, wordt dit een uitbraak genoemd. Uitbraken kunnen de volgende symptomen veroorzaken:

pijnloze knobbels of gezwellen rond uw vulva, penis of anus
jeuk van uw geslachtsdelen of anus
bloeden van uw geslachtsdelen of anus
een blijvende verandering in uw urinestroom.

Testen en behandeling

Testen op HPV

HPV wordt niet routinematig getest, ook niet als onderdeel van een seksuele gezondheidsscreening.

Als wratten worden vermoed, vindt een visueel onderzoek plaats. Uw zorgverlener moet mogelijk in uw vagina, anus of urethra kijken.

Behandeling voor HPV

Eventuele wratten, kunnen met behulp van een van de volgende methoden verwijderd worden:

crème of vloeistof
operatie om de wratten weg te snijden, branden of laseren.

Het kan enkele weken of maanden duren voordat de behandeling alle wratten volledig heeft verwijderd.

Genitale wratten kunnen terugkeren. Nieuw onderzoek geeft echter aan dat het mogelijk is voor uw lichaam om het virus zelf onder controle te houden, waardoor er geen toekomstige uitbraken kunnen plaatsvinden, tenzij een nieuwe infectie wordt opgelopen.

Andere vormen van HPV

Andere vormen van HPV worden beschouwd als "hoogrisico" -typen. Deze kunnen abnormale veranderingen in de cellen van het lichaam veroorzaken, die uiteindelijk in bepaalde kankers kunnen resulteren. Hieronder valt:

Routinematige cervicale screening is belangrijk om ervoor te zorgen dat elke abnormale celontwikkeling vroeg wordt opgespoord en kan worden behandeld.

HPV-vaccinatie

Jongeren in de UK, Nederland en Belgie kunnen een HPV-vaccinatie krijgen. Het vaccin wordt gegeven in twee doses, met een tussenruimte van 6-24 maanden. Het vaccin beschermt tegen de meeste vormen van HPV die genitale wratten veroorzaken, evenals de vormen van HPV die verantwoordelijk zijn voor 70% van de gevallen van baarmoederhalskanker en sommige kankers van de anus, vulva, vagina en penis.

Meer informatie

Schaamluis

Algemene informatie

Schaamluizen zijn kleine insecten die leven op grof menselijk lichaamshaar, zoals schaamhaar.

Naast het feit dat ze worden gevonden in schaamhaar, worden de luizen soms ook gevonden in:

oksel- en beenhaar
haar op borst, buik en rug
gezichtshaar, zoals baarden en snorren

Schaamluizen leven niet in hoofdhaar.

Schaamluis wordt verspreid door nauw lichamelijk contact, vooral seksueel contact. Minder vaak kunnen ze ook worden doorgegeven door kleding, handdoeken en beddengoed te delen.

Symptomen

Symptomen zijn onder meer:

jeuk in de getroffen gebieden, vooral ’s nachts
ontsteking en irritatie veroorzaakt door krabben
zwart ‘poeder’ in uw ondergoed
blauwe vlekken of kleine bloedvlekken op uw huid, zoals op de dijen of onderbuik.

Testen en behandeling

Uw arts of verpleegkundige zal een visueel onderzoek uitvoeren om te bepalen of u schaamluis heeft. Hiervoor is het gebruik van een vergrootglas soms noodzakelijk.

De behandeling kan een insecticide crème, lotion of shampoo omvatten en moet meestal na 7 dagen worden herhaald. Aanhoudende schaamluis kan meer dan één vorm van behandeling vereisen, omdat sommige luizen resistent zijn geworden tegen bepaalde behandelingen.

Als u vermoedt dat u schaamluis heeft, kunt u ook een apotheek bezoeken om te zien of zij advies en behandeling kunnen bieden.

Meer informatie

Andere soa's

Niet-soa's (die nog steeds door seks kunnen worden overgedragen)

Schurft

Schurft is een veel voorkomende en zeer besmettelijke huidaandoening, die wordt doorgegeven via huid-op-huidcontact (inclusief, maar niet beperkt tot, seksueel contact).

Mensen die samenwonen of werken in nauwe ruimtes, zoals woonzalen of verpleeghuizen, lopen meer risico.

Symptomen zijn intense jeuk en een verdikte uitslag of vlekken, die vaak aanwezig zijn in een lineair patroon met een rode stip aan het uiteinde. Op een donkere huid kan deze uitslag bruin of zwart gekleurd zijn. De uitslag wordt vaak eerst gespot op de handen, tussen de vingers. De uitslag verspreidt zich snel over het hele lichaam.

Als u vermoedt dat u schurft heeft, bezoek dan uw lokale apotheker die u zal adviseren over de behandeling. Iedereen in uw huis of woonruimte moet tegelijkertijd worden behandeld, net als iedereen met wie u in de afgelopen 8 weken seksueel contact hebt gehad.

Voor meer informatie over schurft, klik hier.

Bacteriële Vaginose (BV)

BV is een veel voorkomende oorzaak van ongewone vaginale afscheiding, die soms gepaard gaat met een sterke visachtige geur, vooral na het vrijen.

BV wordt vaak aangezien voor een soa, maar dat is het niet. BV wordt veroorzaakt door een disbalans in de bacteriën in uw vagina. Soms ontstaat BV ‘gewoon’. Soms wordt het veroorzaakt door:

een nieuwe seksuele partner, of meerdere seksuele partners
het gebruik van een spiraaltje als anticonceptiemiddel
het gebruik van (geparfumeerde) producten rond uw vagina.

Het hebben van BV kan u vatbaarder maken voor het krijgen van een soa, omdat uw vagina minder zuur wordt en daardoor minder in staat is om zich op natuurlijke wijze te verdedigen tegen infecties.

Sommige behandelingen voor BV kunnen in de apotheek worden gekocht. Soms moet u een arts of verpleegkundige bezoeken voor antibioticatabletten of crèmes. Terugkerende of behandelingsresistente BV kan een langere behandeling nodig hebben.

Voor meer informatie over BV, klik hier.

Candida (schimmelinfectie)

Candida is een schimmelinfectie die zich in de vagina presenteert. Het wordt veroorzaakt door de Candida-schimmelsoort, die onder normale omstandigheden in de vagina leeft en er geen problemen veroorzaakt. Het wordt onder controle gehouden door gezonde bacteriën.

Veranderingen in de balans van bacteriën kunnen echter omstandigheden creëren waarin de schimmel kan groeien, wat kan leiden tot:

witte afscheiding (zoals kwark), die meestal niet ruikt
jeuk en irritatie rond de vagina en vulva
pijn en steken tijdens seks of wanneer u plast
roodheid.

Net als BV wordt candida vaak aangezien voor een soa, ook al is dat niet zo. Omdat candida kan worden doorgegeven tussen partners, moeten beide partners wel tegelijkertijd een behandeling voor candida krijgen. Dit is noodzakelijk om terugkerende infecties te voorkomen.

Behandeling voor candida kan in de meeste apotheken worden gekocht. De behandeling van candida omvat meestal jeukverlichting en antischimmelbehandeling.

Voor meer informatie over candida, klik hier.

Uw seksuele gezondheid

Privacybeleid | kentcht.nhs.uk

Dit project heeft financiering ontvangen van het Interreg 2 Zeeën-programma 2014-2020, medegefinancierd door het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling onder subsidiecontract nr. 2S06-031 SHIFT.